Bu bir Açık kaynak-Katkı. Berliner Verlag herkese ilgilendiğini verir OlasılıkAlaka düzeyi ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunmak.
Havelland'daki Gülpe, şimdi gökbilimciler arasında Almanya'nın en karanlık yeri olarak tanınan, 1945'te uzaktı, sadece bir kaldırım yolunda ve toprak yollarda erişilebilir. Pratik olarak dünyanın kenarında yaşayan Gülper, 1945 baharında savaşın bu önemsiz yerde devam ettiğini umuyordu. Savaş tam olarak bunu yapmadı. Mevcut bilgiye göre, Gülpe'deki o zamanki eylemi, o zamanki Orta Almanya'daki diğer birçok yerde neler olduğunu temsil ediyor.
Barış sırasında Gülpe'de 100'den fazla kişi yaşıyordu. İkinci Dünya Savaşı'nın sonunda Gülpe, Alman Doğu İllerinden, Karadeniz Almanlarından, yaklaşık 20 yabancı işçi ve savaş esiri olan 400'den fazla kişiyi, yerli halkın bombalandı, bombalandı. Kafanın üzerinde bir çatı olan her yaşanabilir alan işgal edildi.
33 adam savaş boyunca askerlere hazırlanmıştı ve bunlardan savaşın sonuna kadar düştüler. Ruslar, hayatta kalan bir şövalyenin çapraz taşıyıcısı olan askerlerden birini aradı. Keşfedilmedi ve sonunda Batı Berlin'e batırıldı.
Yabancı işçiler, evde veya ahırda odalarda veya ekinlerde çalıştıkları çiftçilerde yaşıyorlardı. İlgili çiftlikte yemek yemeliler. Savaş esirleri beton çiftçilerine atandı. Orada da bireysel olarak bakıldılar. Onun için, basit yatak ve mobilyalı bir ahır, merkezi olarak ona dönüştürülmüştü. Bu konaklama bir gecede tamamlandı.
Savaş esirlerinin mezar taşı Gülpe'de öldüZacharias
Rathenow üzerinden Canon Thunder
Savaş esirlerinden ikisi, Aralık 1944'te kendini asan bir Rus olan Gülpe'de ve alkol zehirlenmesinin kazananının bir kutlamasından sonra 1945'in ortasında ölen bir direk öldü. Mezarınız hala yaygaralar tarafından iyi bakılıyor. Başkalarının ayrıntılı olarak kaldığı yerlerde, teslim edilmez.
Gülper, Generaldmarschall Keitel tarafından verilen bir komutaya göre, Mayıs ayının başlarına kadar Rathenow üzerinden Cannon Thunder'ı fark etmişti.
Nisan ayının son günlerinde, balıkçılık ve balıkçılık çubuklarından ve askıya alınmış bardaklardan Alman askerleri, Elbe'ye doğru yerleştikleri Havel üzerinde geçici bir köprü inşa ettiler. Yay askerler de kasabadan bireysel veya gruplar halinde geldi. Eğer istedikleri takdirde, insanlardan yiyecek aldılar. Havel'e geçişte, silahlarının ve mühimmatlarının çoğu kendilerinden kurtuldu. Buna göre, olağanüstü bir tehlike kaynağı hala etrafta yatıyordu, ama neyse ki zarar vermedi.
Hareket eden askerler, dalgalanan geçici köprüyü ağır yüklü bir catering arabasına kullanamadılar. Askerler de dahil olmak üzere yabancı işçiler de dahil olmak üzere Gülper sakinleri tarafından durdu ve boşaltıldı.
Elbe'de Sovyet AskeriKnokring/imageo
Gömülü değerli eşyalar ve ekilmiş patates
“Ur” Gülper, Polonyalı askerler gelmeden kısa bir süre önce değerli eşyaları gömdü ve patates dikti. İkincisi, sonbaharda, sonbaharda, umarım her şey daha sessizleşmiş olmalıysa, en azından yiyeceklerle patateslere sahip olur.
Gülpe Ruslar tarafından değil, bir Polonya birimi tarafından işgal edildi. İstilalarından kısa bir süre sonra, yabancı işçiler ve savaş esirleri kaybolmuştu. Bir balıkçı için çalışan Ukrayna'dan yaklaşık 18 yaşındaki bir kızın, Gülper See'nin sazlarındaki kazananların gelişinde kendisini gizlediği için, görevlendirilmiş 18 yaşındaki bir kızın eve gitmek istemediği için kendini sakladığı bilinmektedir. Batı Berlin üzerinden Almanya'da kalmayı başarmış olmalıydı.
Bir sakini, kutuplar evin önünde yürüdüğünde ailesinin nispeten iyi korunmuş kıyafetlerle toplandığını bildirdi. Karşı komşu, mahkeme kapısındaki yabancı askerleri selamlamak için bir et kutusu ile elimde durdu. Gelen kutuplardan biri tüfeği tereddüt etmeden yakaladı ve “uri, uri” kelimelerine göre, komşunun kol saatinin onlarla birlikte gitmesine izin verdi. Daha sonra, sakinlere göre, aile rahatsız edilmeden eve geri çekilirdi.
Sonra her şey gece geç saatlere kadar sakin kaldı. Ancak sabah saat 1.30 civarında tüfek ateşi ve Canon Thunder ile güçlü bir çekim başlardı. Ailem, Rusların Strodehne'deki Strodehne'deki SS tarafından almak istediklerinin bir Alman birlikleri hakkında olduğunu bilmiyordu.
Ailemizdeki kadınlar yakında Gülpe'de yapılması ve kavgaya girmesinden korkuyorlardı. Döndüler ve hayatlarını yatak odasında almak istediler. Kendilerini keserler, ama aynı zamanda ben de, o zamanlar üç yaşındaki, bilekte ağır kanıyordu, ancak toz arterleri tüm insanlara vurulmadı. Aniden yatak odasında ortaya çıkan büyükbaba kanamayı önleyebilir.
Gülpe ve Strodehne yakınlarındaki HavelPond5 resimleri/imago
Kesilmiş gözlerle öldü
Ertesi gün Polonya'nın işgalinden bu yana ne olduğu anlaşıldı. Evinin arkasına bir saklanma kazmak isteyen Bayan L. P vurulmuştu. GR asmıştı. Sebepler bilinmiyor. Bayan AF tecavüze uğramış ve sonra kendini asmıştı. NSDAP'ın yerel grup lideri, kasabaya dayak altında ovulmuştu. Ertesi gün çalılardaki eteklerde vücudunuzu keşfedildiğinde kıyafetleri tarafından tanındı. HS de dövüldü. Vücudu ertesi gün yerin dışında iki çocuk bulmuştu. Ürkütücü ile daha sonra bildirildi, çocuklar ölümün yanında olan gözleri nasıl gördüklerini söylemişlerdi.
Askerler, gece geç saatlerde köy restoranının salonunda quart yapan Karadeniz Almanlarına geldiler, kadınların hemen patatesleri gözetlemek için gelmesi gerekecekti. Bunun sadece dışarıdaki kadınlara tecavüz etmek için bir bahane olacağı varsayımında, adamlarından biri buna karşı çıkmaya çalışmıştı. Ayrıca acımasızca dövüldü. Ertesi gün yaralanmalarına yenik düştü.
2008 yılında Dünya Savaşı'nın son günlerinde bir deneyim raporu olarak yayınlanan “Orta On The Edge” adlı kitabında, annem Luise Zacharias, Mayıs 1945'te Gülpe'deki kadınlardan etkilenen diğer çeşitli bireysel ve grup tecavüz vakalarını listeledi. Bir Alman doktor her iki kadına da acı çekti. 1945 yazında, Gülpe'ye yerleştirilmiş Polonya biriminin yerini bir Sovyet birimi aldı. Daha yüksek bir noktaya göre, Ruslar kadınlar için kutuplardan daha fazla ayrılmış davrandılar. Ancak, daha fazla tecavüz vardı.
Bu makalenin sonunda, iki bölüm hala bildirilmektedir. Aslında düşünülemezler, ama neyse ki bu raporun yazarı için.
Harry Zacharias, uçaklarda onarım çalışmaları konusunda uzmanlaşmış Wehrmacht üniformalı Werder Havaalanı üzerinde çalıştı. Mayıs başında Ruslar havaalanından yetersizdi. Havaalanı komutanı ve adamları, Rusların üstünlüğüne karşı küçük Alman ekibinin havaalanını başarıyla savunamayacağının ve savaşın aslında sona erdiği kadar iyi olduğunun farkındaydı. Böylece havaalanında ayrı ayrı eve döndüler. Yolda, Zacharias bir Rus devriyesi tarafından alındı ve Berlin Spandau'da inşa edilen savaş esirine getirildi. Bu deponun sakinleri trenle Sovyetler Birliği'ne giderken gönderildi.
Berlin'de 8 Mayıs 1945'te Sovyet AskerleriEvgeniy/imago
Votka akarsulara aktı
8 Mayıs Zacharias'ın girişinden sonraki gün, kamp görevlisi Alman Wehrmacht tarafından onaylanan Rus zaferini kutladı. Votka akarsulara aktı. Bir noktada rulman kapısı artık korunmadı. Bu, mahkum taşımacılığından ayrıldıktan sonra kampa getirilen birkaç Alman askeri tarafından kullanıldı ve açıldı. İkinci denemede Zacharias, Gülpe'deki ailesine ulaşmayı başardı.
Her şey iyi görünüyordu, ancak Rhinow'da konuşlanan Rus bölge komutanı, komuta alanına dayanan tüm Alman erkeklerin kendisine rapor vermesi gereken çağrıyı yayınladı. Niyeti, keşfedilmemiş askerleri filtrelemek ve onları Sibirya'ya karşı bir savaş esiri olarak ulumlaştırmaktı.
Zacharias'ın çağrıya uymama şansı yoktu. Askeri geçişi onu kimlik için gergedanda kullanmazdı, çünkü Wehrpass'a göre aradıkları askerlerden biriydi. Bu yüzden Zacharias, kimlik için spor rozeti sertifikasını aldı. Tam olarak bölgesel komutanın önünde görünmesi için çağrıldığı anda, tercümana evin bahçesinde kiraz seçmesi emredildi. Zacharias sertifikasını komutana sundu. -German Olmayan Dokunma/Yazma Alanı Komutanı, Sertifikada adını, imzayı ve damgayı gördü ve bunları bir kimlik belgesi olarak kabul etti. Böylece Harry Zacharias, ölümüne kadar ölümüne sadık bir baba olarak korunmuştu.
Makalede veri koruma nedenleriyle, orijinal isimler yalnızca iki ana harfle kullanılabilir.
12 Kasım 1941'de Gülpe'de doğan Burghard Zacharias, incelenen bir matematikçidir. 1968'den itibaren DVZ Berlin'de birkaç yıl çalıştı, daha sonra VE veri işleme kombinasyonunda ve bu arada Orz Büyük Vapur Jeneratöründe birkaç yıl çalıştı. 1990'dan 2009'a kadar, daha sonra işletme konusundaki teknoloji ve ekonomi için Uygulamalı Bilimler Üniversitesi'nde bir öğretim pozisyonu vardı, aynı zamanda 1990-2020 yılları arasında PC Point Bilgisayar- Dattendienst GmbH'nin ana hissedarıydı.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir katkıdır. İle Açık kaynak Berlin yayıncısı ücretsiz yazarlar ve alaka düzeyi ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunmak isteyen herkes verirse. Seçilen makaleler yayınlanır ve ödüllendirilir.
Havelland'daki Gülpe, şimdi gökbilimciler arasında Almanya'nın en karanlık yeri olarak tanınan, 1945'te uzaktı, sadece bir kaldırım yolunda ve toprak yollarda erişilebilir. Pratik olarak dünyanın kenarında yaşayan Gülper, 1945 baharında savaşın bu önemsiz yerde devam ettiğini umuyordu. Savaş tam olarak bunu yapmadı. Mevcut bilgiye göre, Gülpe'deki o zamanki eylemi, o zamanki Orta Almanya'daki diğer birçok yerde neler olduğunu temsil ediyor.
Barış sırasında Gülpe'de 100'den fazla kişi yaşıyordu. İkinci Dünya Savaşı'nın sonunda Gülpe, Alman Doğu İllerinden, Karadeniz Almanlarından, yaklaşık 20 yabancı işçi ve savaş esiri olan 400'den fazla kişiyi, yerli halkın bombalandı, bombalandı. Kafanın üzerinde bir çatı olan her yaşanabilir alan işgal edildi.
33 adam savaş boyunca askerlere hazırlanmıştı ve bunlardan savaşın sonuna kadar düştüler. Ruslar, hayatta kalan bir şövalyenin çapraz taşıyıcısı olan askerlerden birini aradı. Keşfedilmedi ve sonunda Batı Berlin'e batırıldı.
Yabancı işçiler, evde veya ahırda odalarda veya ekinlerde çalıştıkları çiftçilerde yaşıyorlardı. İlgili çiftlikte yemek yemeliler. Savaş esirleri beton çiftçilerine atandı. Orada da bireysel olarak bakıldılar. Onun için, basit yatak ve mobilyalı bir ahır, merkezi olarak ona dönüştürülmüştü. Bu konaklama bir gecede tamamlandı.
Savaş esirlerinin mezar taşı Gülpe'de öldüZacharias
Rathenow üzerinden Canon Thunder
Savaş esirlerinden ikisi, Aralık 1944'te kendini asan bir Rus olan Gülpe'de ve alkol zehirlenmesinin kazananının bir kutlamasından sonra 1945'in ortasında ölen bir direk öldü. Mezarınız hala yaygaralar tarafından iyi bakılıyor. Başkalarının ayrıntılı olarak kaldığı yerlerde, teslim edilmez.
Gülper, Generaldmarschall Keitel tarafından verilen bir komutaya göre, Mayıs ayının başlarına kadar Rathenow üzerinden Cannon Thunder'ı fark etmişti.
Nisan ayının son günlerinde, balıkçılık ve balıkçılık çubuklarından ve askıya alınmış bardaklardan Alman askerleri, Elbe'ye doğru yerleştikleri Havel üzerinde geçici bir köprü inşa ettiler. Yay askerler de kasabadan bireysel veya gruplar halinde geldi. Eğer istedikleri takdirde, insanlardan yiyecek aldılar. Havel'e geçişte, silahlarının ve mühimmatlarının çoğu kendilerinden kurtuldu. Buna göre, olağanüstü bir tehlike kaynağı hala etrafta yatıyordu, ama neyse ki zarar vermedi.
Hareket eden askerler, dalgalanan geçici köprüyü ağır yüklü bir catering arabasına kullanamadılar. Askerler de dahil olmak üzere yabancı işçiler de dahil olmak üzere Gülper sakinleri tarafından durdu ve boşaltıldı.
Elbe'de Sovyet AskeriKnokring/imageo
Gömülü değerli eşyalar ve ekilmiş patates
“Ur” Gülper, Polonyalı askerler gelmeden kısa bir süre önce değerli eşyaları gömdü ve patates dikti. İkincisi, sonbaharda, sonbaharda, umarım her şey daha sessizleşmiş olmalıysa, en azından yiyeceklerle patateslere sahip olur.
Gülpe Ruslar tarafından değil, bir Polonya birimi tarafından işgal edildi. İstilalarından kısa bir süre sonra, yabancı işçiler ve savaş esirleri kaybolmuştu. Bir balıkçı için çalışan Ukrayna'dan yaklaşık 18 yaşındaki bir kızın, Gülper See'nin sazlarındaki kazananların gelişinde kendisini gizlediği için, görevlendirilmiş 18 yaşındaki bir kızın eve gitmek istemediği için kendini sakladığı bilinmektedir. Batı Berlin üzerinden Almanya'da kalmayı başarmış olmalıydı.
Bir sakini, kutuplar evin önünde yürüdüğünde ailesinin nispeten iyi korunmuş kıyafetlerle toplandığını bildirdi. Karşı komşu, mahkeme kapısındaki yabancı askerleri selamlamak için bir et kutusu ile elimde durdu. Gelen kutuplardan biri tüfeği tereddüt etmeden yakaladı ve “uri, uri” kelimelerine göre, komşunun kol saatinin onlarla birlikte gitmesine izin verdi. Daha sonra, sakinlere göre, aile rahatsız edilmeden eve geri çekilirdi.
Sonra her şey gece geç saatlere kadar sakin kaldı. Ancak sabah saat 1.30 civarında tüfek ateşi ve Canon Thunder ile güçlü bir çekim başlardı. Ailem, Rusların Strodehne'deki Strodehne'deki SS tarafından almak istediklerinin bir Alman birlikleri hakkında olduğunu bilmiyordu.
Ailemizdeki kadınlar yakında Gülpe'de yapılması ve kavgaya girmesinden korkuyorlardı. Döndüler ve hayatlarını yatak odasında almak istediler. Kendilerini keserler, ama aynı zamanda ben de, o zamanlar üç yaşındaki, bilekte ağır kanıyordu, ancak toz arterleri tüm insanlara vurulmadı. Aniden yatak odasında ortaya çıkan büyükbaba kanamayı önleyebilir.
Gülpe ve Strodehne yakınlarındaki HavelPond5 resimleri/imago
Kesilmiş gözlerle öldü
Ertesi gün Polonya'nın işgalinden bu yana ne olduğu anlaşıldı. Evinin arkasına bir saklanma kazmak isteyen Bayan L. P vurulmuştu. GR asmıştı. Sebepler bilinmiyor. Bayan AF tecavüze uğramış ve sonra kendini asmıştı. NSDAP'ın yerel grup lideri, kasabaya dayak altında ovulmuştu. Ertesi gün çalılardaki eteklerde vücudunuzu keşfedildiğinde kıyafetleri tarafından tanındı. HS de dövüldü. Vücudu ertesi gün yerin dışında iki çocuk bulmuştu. Ürkütücü ile daha sonra bildirildi, çocuklar ölümün yanında olan gözleri nasıl gördüklerini söylemişlerdi.
Askerler, gece geç saatlerde köy restoranının salonunda quart yapan Karadeniz Almanlarına geldiler, kadınların hemen patatesleri gözetlemek için gelmesi gerekecekti. Bunun sadece dışarıdaki kadınlara tecavüz etmek için bir bahane olacağı varsayımında, adamlarından biri buna karşı çıkmaya çalışmıştı. Ayrıca acımasızca dövüldü. Ertesi gün yaralanmalarına yenik düştü.
2008 yılında Dünya Savaşı'nın son günlerinde bir deneyim raporu olarak yayınlanan “Orta On The Edge” adlı kitabında, annem Luise Zacharias, Mayıs 1945'te Gülpe'deki kadınlardan etkilenen diğer çeşitli bireysel ve grup tecavüz vakalarını listeledi. Bir Alman doktor her iki kadına da acı çekti. 1945 yazında, Gülpe'ye yerleştirilmiş Polonya biriminin yerini bir Sovyet birimi aldı. Daha yüksek bir noktaya göre, Ruslar kadınlar için kutuplardan daha fazla ayrılmış davrandılar. Ancak, daha fazla tecavüz vardı.
Bu makalenin sonunda, iki bölüm hala bildirilmektedir. Aslında düşünülemezler, ama neyse ki bu raporun yazarı için.
Harry Zacharias, uçaklarda onarım çalışmaları konusunda uzmanlaşmış Wehrmacht üniformalı Werder Havaalanı üzerinde çalıştı. Mayıs başında Ruslar havaalanından yetersizdi. Havaalanı komutanı ve adamları, Rusların üstünlüğüne karşı küçük Alman ekibinin havaalanını başarıyla savunamayacağının ve savaşın aslında sona erdiği kadar iyi olduğunun farkındaydı. Böylece havaalanında ayrı ayrı eve döndüler. Yolda, Zacharias bir Rus devriyesi tarafından alındı ve Berlin Spandau'da inşa edilen savaş esirine getirildi. Bu deponun sakinleri trenle Sovyetler Birliği'ne giderken gönderildi.
Berlin'de 8 Mayıs 1945'te Sovyet AskerleriEvgeniy/imago
Votka akarsulara aktı
8 Mayıs Zacharias'ın girişinden sonraki gün, kamp görevlisi Alman Wehrmacht tarafından onaylanan Rus zaferini kutladı. Votka akarsulara aktı. Bir noktada rulman kapısı artık korunmadı. Bu, mahkum taşımacılığından ayrıldıktan sonra kampa getirilen birkaç Alman askeri tarafından kullanıldı ve açıldı. İkinci denemede Zacharias, Gülpe'deki ailesine ulaşmayı başardı.
Her şey iyi görünüyordu, ancak Rhinow'da konuşlanan Rus bölge komutanı, komuta alanına dayanan tüm Alman erkeklerin kendisine rapor vermesi gereken çağrıyı yayınladı. Niyeti, keşfedilmemiş askerleri filtrelemek ve onları Sibirya'ya karşı bir savaş esiri olarak ulumlaştırmaktı.
Zacharias'ın çağrıya uymama şansı yoktu. Askeri geçişi onu kimlik için gergedanda kullanmazdı, çünkü Wehrpass'a göre aradıkları askerlerden biriydi. Bu yüzden Zacharias, kimlik için spor rozeti sertifikasını aldı. Tam olarak bölgesel komutanın önünde görünmesi için çağrıldığı anda, tercümana evin bahçesinde kiraz seçmesi emredildi. Zacharias sertifikasını komutana sundu. -German Olmayan Dokunma/Yazma Alanı Komutanı, Sertifikada adını, imzayı ve damgayı gördü ve bunları bir kimlik belgesi olarak kabul etti. Böylece Harry Zacharias, ölümüne kadar ölümüne sadık bir baba olarak korunmuştu.
Makalede veri koruma nedenleriyle, orijinal isimler yalnızca iki ana harfle kullanılabilir.
12 Kasım 1941'de Gülpe'de doğan Burghard Zacharias, incelenen bir matematikçidir. 1968'den itibaren DVZ Berlin'de birkaç yıl çalıştı, daha sonra VE veri işleme kombinasyonunda ve bu arada Orz Büyük Vapur Jeneratöründe birkaç yıl çalıştı. 1990'dan 2009'a kadar, daha sonra işletme konusundaki teknoloji ve ekonomi için Uygulamalı Bilimler Üniversitesi'nde bir öğretim pozisyonu vardı, aynı zamanda 1990-2020 yılları arasında PC Point Bilgisayar- Dattendienst GmbH'nin ana hissedarıydı.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir katkıdır. İle Açık kaynak Berlin yayıncısı ücretsiz yazarlar ve alaka düzeyi ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunmak isteyen herkes verirse. Seçilen makaleler yayınlanır ve ödüllendirilir.