Bu bir Açık kaynak-Katkı. Berliner Verlag herkese ilgilendiğini verir OlasılıkAlaka düzeyi ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunmak.
Bu Ilko-Sascha Kowalczuk: Doğu Berlin'de doğan, tarihçi, GDR ve Alman birliğine devlet komisyonları üyesi, yazar ve bir süredir YouTube gibi sosyal ağlarda ve platformlarda, anlaşılmamış bir görünüm, konuşma ve akıllı gözlemler gibi.
“Doğu Almanya: Dünyamızın Burning Camı” başlığıyla Mathias Hielscher ile birlikte “Hotel Matze” podcast'inin bir bölümünde Kowalczuk, kendisi ve onunla ilgilenen konular hakkında iki buçuk saat konuşuyor. Kowalczuk'un “diktatörlükte hasar gördüğü”, muhtemelen Kowalczuk'un kendi göz kırpmalarını açıklamanın anahtarı sağlar, bu da genellikle kendi dünya görüşünüze önemli teorik bulgular uygulamasını önler.
Kowalczuk'un analizleri genellikle ustaca, çoğunlukla politiktir ve hafife alınmaması gereken bir bilgi kazancı getirir. Almanya'da olumsuz anlatı yaşamında yaşamayı sevdiğimizi ve olumlu şeyleri (ve özellikle Doğu'da) tanıdığı ve telaffuz etmesi acilen gereklidir. Eğitime daha fazla yatırım sağlayabildiğimiz, ancak eğitimin zayıf lobisi nedeniyle, görüşün artık eğitime yatırım yapmamamız gerektiği haline geldi. Sağlık sisteminde kar yöneliminin getirilmesinin halk sağlığı sistemini mahvetmektir. Bu (sadece Doğu-Batı'nın karşılaştırılmasında değil) sosyal adaletsizlik var ve karmaşık bir neden paketi var. Demokrasinin bir fikir birliği meselesi olmadığı ve her zaman uzlaşma yapmak anlamına gelmesi anlamına gelir.
1969'da UA Honecker, Ulbricht, Brezhnew ile GDR'nin 20. yıldönümü vesilesiyle kutlamalar. Kowalczuk kendini GDR'deki deneyimlerinden zarar görüyor.Stana/imago
Kendini bir punk ve asi olarak görüyor
Öte yandan, Kowalczuk kendi siyah beyaz dünya görüşüne dikkat çekici bir körlükle metinlerde ve görüşmelerde defalarca tahriş olur. Hielscher's Podcast'in aşağıdaki pasajı Kowalczuk'tan en iyi şey gösteriyor. “Siyasi rakibi siyasi düşmandan kesinlikle ayırt etmelisiniz. Siyasi düşmanla karşılıklı olamaz. Tartışmalar bile olmamalı. Ve Kowalczuk için,” Vollhonks “nın dışlanması çok açık. Ülkedeki oylar ve “ne istediğimiz için” dahil olmak zorunda kalacak yüzde 75'ten biri olduğunu iddia ediyor.
Burada, GDR tarafından aslında hasar gören Kowalczuk'un, “hepimizin yüzde 75'ini” istediği ve bunu formüle etme hakkına sahip olduğu bir şey olduğunu varsayıyor. Dikkat çekici, özellikle birisi “uğursuz bir kolektif adına sarılmaya başladığında” alerjik hale geldiğini belirttiği için. Walter Ulbricht ve Erich Honecker'in aynı tutuma sahip olup olmadığı mı?
Ancak Kowalczuk, bu etiketin kendisine Faz'dan, yani dışarıdan verildiğini belirtmeyi sevse bile, kendini bir punk ve asi olarak görüyor. Bununla birlikte, içindeki ifade Kowalczuk'un benlik imajının temelidir: “Yaşımın ne olduğu olmak istemiyorum. Ve birçoklarının aksine, bunu asla unutmadım.”
Kendisi ve kendini gördüğü özgür toplum için Kowalczuk: “Sadece çelişki, direnişle, onunla gerçekten geçiniyoruz.” Bununla birlikte, Kowalczuk için, direniş “diktatörlüklere bağlıdır”, temel yasadaki direniş yasası (aynı zamanda not alır) ya da değil – “Parlamento demokrasisinde, sistemimizde muhalefetimiz var”. Muhalefet ve hükümet yıllar ve onlarca yıl boyunca gittikçe daha benzer hale geldiyse ve değişen ve/veya büyük koalisyonlarda arabayı duvara doğru yönlendirdiyse.
Ekim 2024'te World TV'nin televizyon düellosunda Alice Weidel ve Sahra WagenknechtDTS/Image
Pistlerden atlayan bir demokrasi
Bu durumda, Kowalczuk'un demokraside bir şeylerin o kadar yanlış gidebileceği tutumunu inkar edebilirsiniz. Kowalczuk teorik olarak ve aynı zamanda, pistlerden atlayan bir demokrasinin sakinlerinin çoğunun bu tehdit edici kazanın kendisini görmediğini (“çoğunluklar tarafından yapılan devrimler yok”) – ancak bugünün, Alman gerçekliğinde temel, karşıt bir pozisyonda, eski taraflardan seçmenlere dönüşen birçok ifadede gösterildiği gibi? Kim böyle düşünürse siyasi bir düşman olmalı.
Bir muhalif, karşı bir devrimci, bir sınıf düşmanı! (Affetme – şimdi nasıl vardım …?) Kowalczuk, sivil toplum projelerinin, örneğin Bautzen ve Halberstadt'ta “düşmanda” faaliyet gösterdiği gerçeğinden nasıl bahsettiği ve bu nedenle pratik olarak “bizim demokrasimiz” in bir parçası olduğunu iddia ediyor. Kendini tarafından ilan edilen diktatörlük -aman kowalczuk, cennetin anlatısına kaçan birine benziyor: “Dünyanın en sosyal, en güçlü ve en güvenli ülkelerinden birinde yaşıyorsunuz.”
Uygun şekilde, kapitalist ABD'yi gençliğinin “özlem hedefi” olarak hatırlıyor. Ve bu inançın bu temel taşları elbette sadece dışarıdan saldırıya uğrayabilir, ideolojisine gerçek bir sed yetkilisi gibi sıkışıp kalabilir ve kendilerini boğmaz. Bir bilim adamı olarak, Kowalczuk ikna olmuş, herhangi bir otorite eklememelisiniz – ama kutsal inekler, muhtemelen var.
Tıpkı Vestin'in varsaydığı gibi: biz iyi olanlarız!
ABD? Trump suçlanacak. Rusya? Bir diktatörlük ve Putin suçlanacak! FRG? AfD ve BSW! Ancak taraf partisi, üzgünüm: Demokratik partiler, Kowalczuk'un sadece “benim gibi toplumumuz için en iyisini istediklerini” varsaydığı siyasi muhalifler. Tıpkı Vestin'in varsaydığı gibi: biz iyi olanlarız! Kowalczuk, kendi düşüncelerinizle değil, kötü olanların kim olduğunu da bilir. “Bir noktada burnuma konuldum” (belki de bu yüzden röportajda çok sık ortaya çıkacak mı?) “Ve bana diktatörlükte yaşadığımı öğretti ve bir noktada kabul ettim”.
Ve şimdi kendine dönüyor ve burnumuzu bokumuza burnlamak ve gerçeği ikna etmek istiyor. Kowalczuk, “Putin rejiminin yüceltilmesine” ve “Ukrayna'nın özgürlük mücadelesinin reddedilmesi” nin odak noktasına “Rusya Federasyonu'nun dış kampanyası”, “çünkü özellikle diktatörlük ve özgürlük hakkında” uymuyor. Kowalczuk'u da belirten, ancak Kowalczuk'un kutsal ineklerini çok eleştiren aynı farklı anlatıların varlığını gösteren İsviçre tarihçisi Daniele Ganser? “Bok”, “kir” ve “yalanlar” söyleyen bir komplo teorisyeni. Ve Berliner Zeitung? “Berlinskaya Prawda”.
Rus saldırılarından sonra Kiev'te yıkımSvet Jacqueline/imago
Pippi uzun stoklama yöntemi çok özel bir şekilde
Kowalczuk “sadece gerçeklerle ilgili görüşleri açıklamak değil” istiyor. Bununla birlikte, aynı zamanda farkındadır: “Bunu 1945'ten sonra tarihten de biliyoruz, çünkü bazı anlatı odaları oluşturulur.” Onun örneği GDR'dir. Orada yedi yaşında Rus dersleri, ortak, subbotnik'in çalışma ödevleri, komünist dünya görüşü – tüm bu “sürünen zehir” – “sadece okulda değil … değil, üniversitede, şirkette, sokakta, medyada – her yerde asılı. Bu sizinle bir şeyler yapıyor”.
Bununla birlikte, Almanya'da, zamanın başından sonra, belirli (transatlantik) anlatı odalarının anayasasını aynı anda tanıyor gibi görünüyor (“Tabii ki gerçekliğin tamamen farklı olduğunu biliyorum …) ve hariç tutun (” … ama umursamıyorum çünkü umursamıyorum.
Belki de bu yüzden Kowalczuk'un Ukraynalı büyükbabası “gözlerinde Ukraynalı bir milliyetçi ve özgürlük savaşçısıdır”. Savaştan sonra Sovyetler Birliği'nin anlatı odasında, özgürlükle mücadele eden Ukraynalı milliyetçiler genellikle Kowalczuk'un büyükbabası zamanında Ruslara karşı imha kampanyasında Naziler tarafındaydı ve (en azından 2022'den önce) çoğunlukla milliyetçi faşistler olarak adlandırıldı.
Bunu açıkça söylemek için: Kowalczuk'un büyükbabası hakkında hiçbir şey bilmediğim bir şey varsaymak istemiyorum. Ancak Kowalczuk'un siyah beyaz planına göre yargılamaya karar verdiği anlatı odasına gidecek, tıpkı diğer durumlarda olduğu gibi: demokrasiler temel iyi, o ve büyükbaba. Ve bu yüzden kişi bireysel şeyleri de eleştirebilir (örneğin, FRG'de, örneğin güven veya devlet sübvansiyonları, örneğin az ya da çok gizli burjuvazi), ancak Kowalczuk gerçek ve yapıcı sistem eleştirisini yapamaz. Bunun bana GDR ayarını ne kadar hatırlattığını söylemiş miydim?
Pempezmistte Merz ve KlingbeilEmmanuele Contini/imageo
Podcast'ten yararlı bir pasaj, Kowalczuk'un siyasetin şu anda sadece şimdiki zamanları yönettiğini belirtiyor. Ve eğer kendinizi ve kendi taleplerinizi ciddiye alırsanız, şimdi gelecek için siyasi rotayı nasıl belirleyeceğinize karar veriyorsunuz: kendi “iyi” tarafınızın ve siyasi düşmanların dışlanmasının yansıtılmamış övgüsü? Yoksa herkesle başa çıkmada dürüst yansıma?
Açık kaynak
Bülten
Kayıtınız için teşekkür ederiz.
E -posta ile bir onay alacaksınız.
Kowalczuk, GDR'nin mekanizmalarını reddetmesi konusunda ciddiyse, aslında bazı sorularda çok fazla göz kırpma olduğunu fark etmelidir. Ve aslında sadece “herkes kendi kıçını hareket ettirdiğinde, konuşmak için” tehdit edici gelişmeleri durdurmak için işe yarıyor.
Ulrich Kehl psikoloji ve dilbilim arasındaki arayüzde çalışır. Özel çıkarlar siyasette ve kamu iletişimindeki medya etkileşimleridir.
Şeffaflık Bildirimi: Yazar bir takma ad kullanır, gerçek isim editoryal ekibi tarafından bilinir.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir katkıdır. İle Açık kaynak Berlin Yayıncısı, Alaka ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunmak için. Seçilen katkılar olacak Yayınlanmış ve onurlandırılmış.
Bu Ilko-Sascha Kowalczuk: Doğu Berlin'de doğan, tarihçi, GDR ve Alman birliğine devlet komisyonları üyesi, yazar ve bir süredir YouTube gibi sosyal ağlarda ve platformlarda, anlaşılmamış bir görünüm, konuşma ve akıllı gözlemler gibi.
“Doğu Almanya: Dünyamızın Burning Camı” başlığıyla Mathias Hielscher ile birlikte “Hotel Matze” podcast'inin bir bölümünde Kowalczuk, kendisi ve onunla ilgilenen konular hakkında iki buçuk saat konuşuyor. Kowalczuk'un “diktatörlükte hasar gördüğü”, muhtemelen Kowalczuk'un kendi göz kırpmalarını açıklamanın anahtarı sağlar, bu da genellikle kendi dünya görüşünüze önemli teorik bulgular uygulamasını önler.
Kowalczuk'un analizleri genellikle ustaca, çoğunlukla politiktir ve hafife alınmaması gereken bir bilgi kazancı getirir. Almanya'da olumsuz anlatı yaşamında yaşamayı sevdiğimizi ve olumlu şeyleri (ve özellikle Doğu'da) tanıdığı ve telaffuz etmesi acilen gereklidir. Eğitime daha fazla yatırım sağlayabildiğimiz, ancak eğitimin zayıf lobisi nedeniyle, görüşün artık eğitime yatırım yapmamamız gerektiği haline geldi. Sağlık sisteminde kar yöneliminin getirilmesinin halk sağlığı sistemini mahvetmektir. Bu (sadece Doğu-Batı'nın karşılaştırılmasında değil) sosyal adaletsizlik var ve karmaşık bir neden paketi var. Demokrasinin bir fikir birliği meselesi olmadığı ve her zaman uzlaşma yapmak anlamına gelmesi anlamına gelir.
1969'da UA Honecker, Ulbricht, Brezhnew ile GDR'nin 20. yıldönümü vesilesiyle kutlamalar. Kowalczuk kendini GDR'deki deneyimlerinden zarar görüyor.Stana/imago
Kendini bir punk ve asi olarak görüyor
Öte yandan, Kowalczuk kendi siyah beyaz dünya görüşüne dikkat çekici bir körlükle metinlerde ve görüşmelerde defalarca tahriş olur. Hielscher's Podcast'in aşağıdaki pasajı Kowalczuk'tan en iyi şey gösteriyor. “Siyasi rakibi siyasi düşmandan kesinlikle ayırt etmelisiniz. Siyasi düşmanla karşılıklı olamaz. Tartışmalar bile olmamalı. Ve Kowalczuk için,” Vollhonks “nın dışlanması çok açık. Ülkedeki oylar ve “ne istediğimiz için” dahil olmak zorunda kalacak yüzde 75'ten biri olduğunu iddia ediyor.
Burada, GDR tarafından aslında hasar gören Kowalczuk'un, “hepimizin yüzde 75'ini” istediği ve bunu formüle etme hakkına sahip olduğu bir şey olduğunu varsayıyor. Dikkat çekici, özellikle birisi “uğursuz bir kolektif adına sarılmaya başladığında” alerjik hale geldiğini belirttiği için. Walter Ulbricht ve Erich Honecker'in aynı tutuma sahip olup olmadığı mı?
Ancak Kowalczuk, bu etiketin kendisine Faz'dan, yani dışarıdan verildiğini belirtmeyi sevse bile, kendini bir punk ve asi olarak görüyor. Bununla birlikte, içindeki ifade Kowalczuk'un benlik imajının temelidir: “Yaşımın ne olduğu olmak istemiyorum. Ve birçoklarının aksine, bunu asla unutmadım.”
Kendisi ve kendini gördüğü özgür toplum için Kowalczuk: “Sadece çelişki, direnişle, onunla gerçekten geçiniyoruz.” Bununla birlikte, Kowalczuk için, direniş “diktatörlüklere bağlıdır”, temel yasadaki direniş yasası (aynı zamanda not alır) ya da değil – “Parlamento demokrasisinde, sistemimizde muhalefetimiz var”. Muhalefet ve hükümet yıllar ve onlarca yıl boyunca gittikçe daha benzer hale geldiyse ve değişen ve/veya büyük koalisyonlarda arabayı duvara doğru yönlendirdiyse.
Ekim 2024'te World TV'nin televizyon düellosunda Alice Weidel ve Sahra WagenknechtDTS/Image
Pistlerden atlayan bir demokrasi
Bu durumda, Kowalczuk'un demokraside bir şeylerin o kadar yanlış gidebileceği tutumunu inkar edebilirsiniz. Kowalczuk teorik olarak ve aynı zamanda, pistlerden atlayan bir demokrasinin sakinlerinin çoğunun bu tehdit edici kazanın kendisini görmediğini (“çoğunluklar tarafından yapılan devrimler yok”) – ancak bugünün, Alman gerçekliğinde temel, karşıt bir pozisyonda, eski taraflardan seçmenlere dönüşen birçok ifadede gösterildiği gibi? Kim böyle düşünürse siyasi bir düşman olmalı.
Bir muhalif, karşı bir devrimci, bir sınıf düşmanı! (Affetme – şimdi nasıl vardım …?) Kowalczuk, sivil toplum projelerinin, örneğin Bautzen ve Halberstadt'ta “düşmanda” faaliyet gösterdiği gerçeğinden nasıl bahsettiği ve bu nedenle pratik olarak “bizim demokrasimiz” in bir parçası olduğunu iddia ediyor. Kendini tarafından ilan edilen diktatörlük -aman kowalczuk, cennetin anlatısına kaçan birine benziyor: “Dünyanın en sosyal, en güçlü ve en güvenli ülkelerinden birinde yaşıyorsunuz.”
Uygun şekilde, kapitalist ABD'yi gençliğinin “özlem hedefi” olarak hatırlıyor. Ve bu inançın bu temel taşları elbette sadece dışarıdan saldırıya uğrayabilir, ideolojisine gerçek bir sed yetkilisi gibi sıkışıp kalabilir ve kendilerini boğmaz. Bir bilim adamı olarak, Kowalczuk ikna olmuş, herhangi bir otorite eklememelisiniz – ama kutsal inekler, muhtemelen var.
Tıpkı Vestin'in varsaydığı gibi: biz iyi olanlarız!
ABD? Trump suçlanacak. Rusya? Bir diktatörlük ve Putin suçlanacak! FRG? AfD ve BSW! Ancak taraf partisi, üzgünüm: Demokratik partiler, Kowalczuk'un sadece “benim gibi toplumumuz için en iyisini istediklerini” varsaydığı siyasi muhalifler. Tıpkı Vestin'in varsaydığı gibi: biz iyi olanlarız! Kowalczuk, kendi düşüncelerinizle değil, kötü olanların kim olduğunu da bilir. “Bir noktada burnuma konuldum” (belki de bu yüzden röportajda çok sık ortaya çıkacak mı?) “Ve bana diktatörlükte yaşadığımı öğretti ve bir noktada kabul ettim”.
Ve şimdi kendine dönüyor ve burnumuzu bokumuza burnlamak ve gerçeği ikna etmek istiyor. Kowalczuk, “Putin rejiminin yüceltilmesine” ve “Ukrayna'nın özgürlük mücadelesinin reddedilmesi” nin odak noktasına “Rusya Federasyonu'nun dış kampanyası”, “çünkü özellikle diktatörlük ve özgürlük hakkında” uymuyor. Kowalczuk'u da belirten, ancak Kowalczuk'un kutsal ineklerini çok eleştiren aynı farklı anlatıların varlığını gösteren İsviçre tarihçisi Daniele Ganser? “Bok”, “kir” ve “yalanlar” söyleyen bir komplo teorisyeni. Ve Berliner Zeitung? “Berlinskaya Prawda”.
Rus saldırılarından sonra Kiev'te yıkımSvet Jacqueline/imago
Pippi uzun stoklama yöntemi çok özel bir şekilde
Kowalczuk “sadece gerçeklerle ilgili görüşleri açıklamak değil” istiyor. Bununla birlikte, aynı zamanda farkındadır: “Bunu 1945'ten sonra tarihten de biliyoruz, çünkü bazı anlatı odaları oluşturulur.” Onun örneği GDR'dir. Orada yedi yaşında Rus dersleri, ortak, subbotnik'in çalışma ödevleri, komünist dünya görüşü – tüm bu “sürünen zehir” – “sadece okulda değil … değil, üniversitede, şirkette, sokakta, medyada – her yerde asılı. Bu sizinle bir şeyler yapıyor”.
Bununla birlikte, Almanya'da, zamanın başından sonra, belirli (transatlantik) anlatı odalarının anayasasını aynı anda tanıyor gibi görünüyor (“Tabii ki gerçekliğin tamamen farklı olduğunu biliyorum …) ve hariç tutun (” … ama umursamıyorum çünkü umursamıyorum.
Belki de bu yüzden Kowalczuk'un Ukraynalı büyükbabası “gözlerinde Ukraynalı bir milliyetçi ve özgürlük savaşçısıdır”. Savaştan sonra Sovyetler Birliği'nin anlatı odasında, özgürlükle mücadele eden Ukraynalı milliyetçiler genellikle Kowalczuk'un büyükbabası zamanında Ruslara karşı imha kampanyasında Naziler tarafındaydı ve (en azından 2022'den önce) çoğunlukla milliyetçi faşistler olarak adlandırıldı.
Bunu açıkça söylemek için: Kowalczuk'un büyükbabası hakkında hiçbir şey bilmediğim bir şey varsaymak istemiyorum. Ancak Kowalczuk'un siyah beyaz planına göre yargılamaya karar verdiği anlatı odasına gidecek, tıpkı diğer durumlarda olduğu gibi: demokrasiler temel iyi, o ve büyükbaba. Ve bu yüzden kişi bireysel şeyleri de eleştirebilir (örneğin, FRG'de, örneğin güven veya devlet sübvansiyonları, örneğin az ya da çok gizli burjuvazi), ancak Kowalczuk gerçek ve yapıcı sistem eleştirisini yapamaz. Bunun bana GDR ayarını ne kadar hatırlattığını söylemiş miydim?
Pempezmistte Merz ve KlingbeilEmmanuele Contini/imageo
Podcast'ten yararlı bir pasaj, Kowalczuk'un siyasetin şu anda sadece şimdiki zamanları yönettiğini belirtiyor. Ve eğer kendinizi ve kendi taleplerinizi ciddiye alırsanız, şimdi gelecek için siyasi rotayı nasıl belirleyeceğinize karar veriyorsunuz: kendi “iyi” tarafınızın ve siyasi düşmanların dışlanmasının yansıtılmamış övgüsü? Yoksa herkesle başa çıkmada dürüst yansıma?
Açık kaynak
Bülten
Kayıtınız için teşekkür ederiz.
E -posta ile bir onay alacaksınız.
Kowalczuk, GDR'nin mekanizmalarını reddetmesi konusunda ciddiyse, aslında bazı sorularda çok fazla göz kırpma olduğunu fark etmelidir. Ve aslında sadece “herkes kendi kıçını hareket ettirdiğinde, konuşmak için” tehdit edici gelişmeleri durdurmak için işe yarıyor.
Ulrich Kehl psikoloji ve dilbilim arasındaki arayüzde çalışır. Özel çıkarlar siyasette ve kamu iletişimindeki medya etkileşimleridir.
Şeffaflık Bildirimi: Yazar bir takma ad kullanır, gerçek isim editoryal ekibi tarafından bilinir.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir katkıdır. İle Açık kaynak Berlin Yayıncısı, Alaka ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunmak için. Seçilen katkılar olacak Yayınlanmış ve onurlandırılmış.