Bu bir Açık kaynak-Katkı. Berliner Verlag herkese ilgilendiğini verir OlasılıkAlaka düzeyi ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunmak.
11 Temmuz 2025'te Srebrenica'nın soykırımı otuzuncu zamana işaret ediyor – Avrupa Post -savaş tarihinin en karanlık bölümlerinden biri. Bir gün duraklama, keder ve anma günü. Ancak yıllık törenlerin ötesinde, acil bir soru var: Bugün Srebrenica'da nasıl yaşıyor – Bosna'nın en şiddetli ahlaki yükünü taşıyan, ancak ekonomik olarak hayatta kalan bir yer?
Srebrenica yılda bir kez spot ışığında. Uluslararası heyetler seyahat ediyor, politikacılar konuşmaya devam ediyor, dünya çapında medya raporu. Ancak 11 Temmuz'dan sadece birkaç gün sonra, Silence geri döner – sadece sembolik değil, aynı zamanda ekonomik olarak.
Kalıcı bir durum olarak izolasyon
Birçok Bosnaiac politikacı yılda bir kez şehri ziyaret ediyor – ciddi yüzler, büyük kelimeler ve çelenklerle. Ancak kalan on bir ayda: Radyo Sessizliği. Somut proje yok, uzun vadeli önlemler yok, ekonomik canlanma için siyasi irade yok.
Srebrenica'da sokakDreamstime/imageo
Srebrenica geride kaldı. Şehre otobüs yok, demiryolu bağlantısı yok, lojistik merkez yok. Saraybosna gezisi yaklaşık üç saat sürüyor – ekonomik katılımı zorlaştıracak ve ticareti çekici hale getirecek kadar uzun.
Yerel çiftçiler için bu, mallarının pazarlara ulaşmadığı anlamına gelir. Ulaşım pahalı, sıkıcı ve genellikle kârsızdır. Bu arada, bölgenin ekonomik merkezi sadece on kilometre uzaklıktaki Bratunac'a geçti – Republika Srpska'dan daha iyi altyapı ve siyasi destek.
Endüstriyel yüksek kaleden hayalet kasabaya
Neredeyse akla gelemez: Savaştan önce Srebrenica, Bosna'nın ekonomik olarak en güçlü topluluklarından biri olarak kabul edildi. Nüfusun üçte biri sıkı bir şekilde istihdam edildi ve aynı zamanda tarımdan da yaşadılar. 1980'lerde fabrikalar gelişti: bir akümülatör fabrikası, metal bir operasyon, çinko ve kurşun madeni. Bugün bir anma yeri olarak bilinen Potočari'de gelişen bir sanayi alanı vardı.
İyileştirme kaynaklarıyla ünlü Spa kasabası, Yugoslavya'nın her yerinden konukları da çekti. Bugün değerli su kanalizasyon sistemine akıyor. Özelleştirme, siyasi bir anlaşmazlık ve yatırım yapma isteği eksikliği nedeniyle başarısız oldu. Ekonomik yenilenmenin birkaç şansından biri boşa harcandı.
2015 yılında Srebrenica'da büyük bir yatırım konferansı yapıldı. Politikacılar ve girişimciler, fabrikalardan turizme ve altyapıya kadar projeler duyurdular. Çok az kaldı. Önemli bir üretim tesisi açılmadı.
Srebrenica ekonomik potansiyele sahip olacak: Bosna, yüksek kaliteli gıda, et ürünleri ve doğal ürünlerle biliniyor. Ancak Srebrenica, Bosnalı bir yemek masasında sona eren Srebrenica'dan gelmiyor. Marka yok, tanıma değeri yok – ve bu nedenle ekonomik kimlik yok.
Srebrenica'nın görünümüThomas Brey/DPA
Sloven şirketi Cimos'un Srebrenica'da bir milyon avro değerinde bir araba hisse fabrikası açtığı 2005 yılında bir umut ışığı açıldı. Yaklaşık 1.300 metrekarelik alana sahip salon, başlangıçta 25, daha sonra 200 kişiye kadar istihdam etmelidir. O zaman, Cimos patronu Franc Krašovec, bunun kârla değil, bir işaret belirlemek ve diğer yatırımcıları teşvik etmekle ilgili olduğunu vurguladı.
Ama deneyden hiçbir şey olmadı. Birkaç yıl sonra Cimos, tesisi Bosna Şirketi Öngören'ye sattı – otomobil tedarik endüstrisine yakınlığı ile biliniyor. Ancak üretim asla gerçekten devam etmedi, işler kayboldu, proje temizlendi. Sonunda ilk umuttan hiçbir şey kalmadı – Srebrenica'da olduğu gibi.
Her düzeyde siyasi başarısızlık
Bosniac siyaseti uzun yıllar boyunca Republika Srpska'nın varlık hükümetine ve özellikle Milorad Dodik'e karşı sorumluluğu zorladı. Beklemeleri gerçek. Ancak bu, ekonomik yeniden yapılanma için asla ciddi, bağımsız bir plan olmadığı için mazeret değildir.
“Srebrenica için mareşal planı” asla gelişmedi. Yatırım fonu yok, vergi teşviki yok, geri dönenler için yapılandırılmış finansman yok. Tek bir önde gelen Bosnalı politikacı – 11 Temmuz dışında – ailesiyle birlikte Srebrenica'yı ziyaret ettiği, yerel olarak tükettiği, finansal olarak desteklendiği veya hatta sembolik olarak bir varlık gösterdiği halini halka açmadı. Facebook yazısı yok, şehirdeki bir kafeden fotoğraf yok, turizme çağrı yok. Devamsızlık altyapı ile başlar ve tutulmada biter.
Parti sadakati, siyasi anlaşmalar, durma
Srebrenica'da seçilen son on yılların belediye başkanları da neredeyse hiç şöhret dökülmedi. Ofis prestijli, siyasi kariyer için iyi kabul edilir – ancak gerçek uygulama, uzun vadeli planlama veya cesur projeler? Hiçbiri. Çok fazla sembolizm, küçük madde.
Katliamın 29. yıldönümü sırasında Potocari'deki Mezarlık'ta Srebrenica katliamının yeni tanımlanmış kurbanlarının cenaze töreniArmin Durgut/imago
Ve bu izole bir durum değil. Bosnalı politikası bir bütün olarak açık bir değerlendirme ve muhasebe eksikliğinden muzdariptir. Ölçülebilir standartlar, sistematik bir değerlendirme yok, soran halk yok: Bir şeyi gerçekten hareket ettirebilir? Sonuçları kim getirir? Bunun yerine: Partiye sadakat, siyasi anlaşmalar, durma.
Son fakat en önemlisi, çok sayıda “Müslüman Kardeş Devletleri” de hayal kırıklığına uğradı. Kendi ülkelerinde, Srebrenica genellikle sembole yükselir, ancak pratikte yatırımlar, kalkınma projeleri veya ekonomik dürtüler pratikte kalır. Büyük kelimeler – küçük etki.
Admir čavalić, Bosna -Hersek Federasyonu Parlamentosu'ndaki Milletvekili, Srebrenica'nın ekonomik devletini derin bir yapısal başarısızlığın bir belirtisi olarak görüyor: “Merkezi sorun, genç, iş -işlenebilir insanların büyük bir şekilde ayrılmasıdır. Artık umut verici ve konuşma – sadece somut önlemler güven yaratabilir.
Čavalić bu nedenle yapılandırılmış ve uzun vadeli bir kalkınma kavramı gerektirir. Teklifi: Özel vergi indirimleri, işleyen bir altyapı ve genç girişimciler için hedeflenen teşvikler ile desteklenen varlık hükümetleri, uluslararası ortaklar ve yerel yönetim tarafından desteklenen Srebrenica için bir kalkınma fonu.
Fonlar yanlış hizalanmış
Başka bir temel sorun: istismar ve önceki yardım parasının şeffaflığının eksikliği. Finansman fonları onlarca yıldır dağıtılmış, koordinasyon eksikti ve kurumlara olan güven kaybedildi.
Čavalić, diasporanın rolünün de yeniden düşünülmesi gerektiğini söylüyor. Ve: “Şu anda öncelikle sosyal transferlere yardımcı oluyor. Ancak yatırımlara ihtiyacımız var. Projeler. Girişimci girişimler. Srebrenica Invest gibi kampanyalar tam olarak bunu başlatabilir.”
Onun için Srebrenica'nın ekonomik geleceğinin şeffaflık, katılım ve dürüstlükle düştüğü açıktır. 2030'da Srebrenica'yı hayal ederseniz, üç şeyin görünür olması gerekirdi: “şeffaf yapılar, dönüşüm için gerçek politik isteklilik – ve kalan insanlar. Çünkü insanlar olmadan, görme olmadan, enerji olmadan ilerleme yok.”
Srebrenica'da boş bir evDreamstime/imageo
Ziyaretçiler komşu kasabalarda kalmalı
Bugün Srebrenica'yı ziyaret eden herkes, sizi uygun ve misafirperver hale getiren temel tesisleri boşuna arar. Daha uzun süre oyalanmaya teşvik yok: gastronomik sahne yok, anıtın dışında duraklamak için yer yok, otel yok. Ziyaretçiler geceyi komşu kasabalarda geçirmek zorunda – 11 Temmuz'da anma törenine gelen uluslararası delegasyonların çoğu aynı gün şehri terk ediyor.
Bosnalı diasporanın ülkeye döndüğü yaz aylarında bile, ekonomik canlandırmadan hissedilecek hiçbir şey yok. Yer boş, cansız görünüyor – sanki onun kaderine bırakmış gibi.
Açık kaynak
Bülten
Kayıtınız için teşekkür ederiz.
E -posta ile bir onay alacaksınız.
Burada ve orada, federasyondan okul dersleri, çoğunlukla Potočari'ye yapılan eğitim gezilerinin bir parçası olarak, tarihi yakından deneyimlemek için yere katılıyor. Ancak Srebrenica'daki Republika Srpska'dan okul derslerinin neredeyse asla bulunamaması şaşırtıcı değil. Kolektif, Bosna ve Srebrenica'da siyasi olarak paylaşılıyor ve Sırp ulusal tarih yazımında kör nokta olmaya devam ediyor.
Erdin Kadunić Alman-Bosnier, Lisansüstü Politika ve Üçlü Aile Adamı. Berlin Özgür Üniversitesi'nde okudu ve daha sonra Saraybosna'daki Alman Büyükelçiliği'nde basın subayı olarak çalıştığı sekiz yıl boyunca Bosna'da yaşadı. Bugün Düsseldorf'ta yaşıyor ve Bosnalı, Hırvat ve Sırp için tercüman ve çevirmen olarak çalışıyor. Tictok kanalı “Balkand Molmetcher” ve yeni e-kitabında “Život u njemačkoj – kratko i jasno objašnjeno” Almanya'da Balkanlardan hayatı açıklıyor.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir katkıdır. İle Açık kaynak Berlin Yayıncısı, fırsatla ilgilenen herkese verir,, Alaka ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunmak için. Seçilen katkılar olacak Yayınlanmış ve onurlandırılmış.
11 Temmuz 2025'te Srebrenica'nın soykırımı otuzuncu zamana işaret ediyor – Avrupa Post -savaş tarihinin en karanlık bölümlerinden biri. Bir gün duraklama, keder ve anma günü. Ancak yıllık törenlerin ötesinde, acil bir soru var: Bugün Srebrenica'da nasıl yaşıyor – Bosna'nın en şiddetli ahlaki yükünü taşıyan, ancak ekonomik olarak hayatta kalan bir yer?
Srebrenica yılda bir kez spot ışığında. Uluslararası heyetler seyahat ediyor, politikacılar konuşmaya devam ediyor, dünya çapında medya raporu. Ancak 11 Temmuz'dan sadece birkaç gün sonra, Silence geri döner – sadece sembolik değil, aynı zamanda ekonomik olarak.
Kalıcı bir durum olarak izolasyon
Birçok Bosnaiac politikacı yılda bir kez şehri ziyaret ediyor – ciddi yüzler, büyük kelimeler ve çelenklerle. Ancak kalan on bir ayda: Radyo Sessizliği. Somut proje yok, uzun vadeli önlemler yok, ekonomik canlanma için siyasi irade yok.
Srebrenica'da sokakDreamstime/imageo
Srebrenica geride kaldı. Şehre otobüs yok, demiryolu bağlantısı yok, lojistik merkez yok. Saraybosna gezisi yaklaşık üç saat sürüyor – ekonomik katılımı zorlaştıracak ve ticareti çekici hale getirecek kadar uzun.
Yerel çiftçiler için bu, mallarının pazarlara ulaşmadığı anlamına gelir. Ulaşım pahalı, sıkıcı ve genellikle kârsızdır. Bu arada, bölgenin ekonomik merkezi sadece on kilometre uzaklıktaki Bratunac'a geçti – Republika Srpska'dan daha iyi altyapı ve siyasi destek.
Endüstriyel yüksek kaleden hayalet kasabaya
Neredeyse akla gelemez: Savaştan önce Srebrenica, Bosna'nın ekonomik olarak en güçlü topluluklarından biri olarak kabul edildi. Nüfusun üçte biri sıkı bir şekilde istihdam edildi ve aynı zamanda tarımdan da yaşadılar. 1980'lerde fabrikalar gelişti: bir akümülatör fabrikası, metal bir operasyon, çinko ve kurşun madeni. Bugün bir anma yeri olarak bilinen Potočari'de gelişen bir sanayi alanı vardı.
İyileştirme kaynaklarıyla ünlü Spa kasabası, Yugoslavya'nın her yerinden konukları da çekti. Bugün değerli su kanalizasyon sistemine akıyor. Özelleştirme, siyasi bir anlaşmazlık ve yatırım yapma isteği eksikliği nedeniyle başarısız oldu. Ekonomik yenilenmenin birkaç şansından biri boşa harcandı.
2015 yılında Srebrenica'da büyük bir yatırım konferansı yapıldı. Politikacılar ve girişimciler, fabrikalardan turizme ve altyapıya kadar projeler duyurdular. Çok az kaldı. Önemli bir üretim tesisi açılmadı.
Srebrenica ekonomik potansiyele sahip olacak: Bosna, yüksek kaliteli gıda, et ürünleri ve doğal ürünlerle biliniyor. Ancak Srebrenica, Bosnalı bir yemek masasında sona eren Srebrenica'dan gelmiyor. Marka yok, tanıma değeri yok – ve bu nedenle ekonomik kimlik yok.
Srebrenica'nın görünümüThomas Brey/DPA
Sloven şirketi Cimos'un Srebrenica'da bir milyon avro değerinde bir araba hisse fabrikası açtığı 2005 yılında bir umut ışığı açıldı. Yaklaşık 1.300 metrekarelik alana sahip salon, başlangıçta 25, daha sonra 200 kişiye kadar istihdam etmelidir. O zaman, Cimos patronu Franc Krašovec, bunun kârla değil, bir işaret belirlemek ve diğer yatırımcıları teşvik etmekle ilgili olduğunu vurguladı.
Ama deneyden hiçbir şey olmadı. Birkaç yıl sonra Cimos, tesisi Bosna Şirketi Öngören'ye sattı – otomobil tedarik endüstrisine yakınlığı ile biliniyor. Ancak üretim asla gerçekten devam etmedi, işler kayboldu, proje temizlendi. Sonunda ilk umuttan hiçbir şey kalmadı – Srebrenica'da olduğu gibi.
Her düzeyde siyasi başarısızlık
Bosniac siyaseti uzun yıllar boyunca Republika Srpska'nın varlık hükümetine ve özellikle Milorad Dodik'e karşı sorumluluğu zorladı. Beklemeleri gerçek. Ancak bu, ekonomik yeniden yapılanma için asla ciddi, bağımsız bir plan olmadığı için mazeret değildir.
“Srebrenica için mareşal planı” asla gelişmedi. Yatırım fonu yok, vergi teşviki yok, geri dönenler için yapılandırılmış finansman yok. Tek bir önde gelen Bosnalı politikacı – 11 Temmuz dışında – ailesiyle birlikte Srebrenica'yı ziyaret ettiği, yerel olarak tükettiği, finansal olarak desteklendiği veya hatta sembolik olarak bir varlık gösterdiği halini halka açmadı. Facebook yazısı yok, şehirdeki bir kafeden fotoğraf yok, turizme çağrı yok. Devamsızlık altyapı ile başlar ve tutulmada biter.
Parti sadakati, siyasi anlaşmalar, durma
Srebrenica'da seçilen son on yılların belediye başkanları da neredeyse hiç şöhret dökülmedi. Ofis prestijli, siyasi kariyer için iyi kabul edilir – ancak gerçek uygulama, uzun vadeli planlama veya cesur projeler? Hiçbiri. Çok fazla sembolizm, küçük madde.
Katliamın 29. yıldönümü sırasında Potocari'deki Mezarlık'ta Srebrenica katliamının yeni tanımlanmış kurbanlarının cenaze töreniArmin Durgut/imago
Ve bu izole bir durum değil. Bosnalı politikası bir bütün olarak açık bir değerlendirme ve muhasebe eksikliğinden muzdariptir. Ölçülebilir standartlar, sistematik bir değerlendirme yok, soran halk yok: Bir şeyi gerçekten hareket ettirebilir? Sonuçları kim getirir? Bunun yerine: Partiye sadakat, siyasi anlaşmalar, durma.
Son fakat en önemlisi, çok sayıda “Müslüman Kardeş Devletleri” de hayal kırıklığına uğradı. Kendi ülkelerinde, Srebrenica genellikle sembole yükselir, ancak pratikte yatırımlar, kalkınma projeleri veya ekonomik dürtüler pratikte kalır. Büyük kelimeler – küçük etki.
Admir čavalić, Bosna -Hersek Federasyonu Parlamentosu'ndaki Milletvekili, Srebrenica'nın ekonomik devletini derin bir yapısal başarısızlığın bir belirtisi olarak görüyor: “Merkezi sorun, genç, iş -işlenebilir insanların büyük bir şekilde ayrılmasıdır. Artık umut verici ve konuşma – sadece somut önlemler güven yaratabilir.
Čavalić bu nedenle yapılandırılmış ve uzun vadeli bir kalkınma kavramı gerektirir. Teklifi: Özel vergi indirimleri, işleyen bir altyapı ve genç girişimciler için hedeflenen teşvikler ile desteklenen varlık hükümetleri, uluslararası ortaklar ve yerel yönetim tarafından desteklenen Srebrenica için bir kalkınma fonu.
Fonlar yanlış hizalanmış
Başka bir temel sorun: istismar ve önceki yardım parasının şeffaflığının eksikliği. Finansman fonları onlarca yıldır dağıtılmış, koordinasyon eksikti ve kurumlara olan güven kaybedildi.
Čavalić, diasporanın rolünün de yeniden düşünülmesi gerektiğini söylüyor. Ve: “Şu anda öncelikle sosyal transferlere yardımcı oluyor. Ancak yatırımlara ihtiyacımız var. Projeler. Girişimci girişimler. Srebrenica Invest gibi kampanyalar tam olarak bunu başlatabilir.”
Onun için Srebrenica'nın ekonomik geleceğinin şeffaflık, katılım ve dürüstlükle düştüğü açıktır. 2030'da Srebrenica'yı hayal ederseniz, üç şeyin görünür olması gerekirdi: “şeffaf yapılar, dönüşüm için gerçek politik isteklilik – ve kalan insanlar. Çünkü insanlar olmadan, görme olmadan, enerji olmadan ilerleme yok.”
Srebrenica'da boş bir evDreamstime/imageo
Ziyaretçiler komşu kasabalarda kalmalı
Bugün Srebrenica'yı ziyaret eden herkes, sizi uygun ve misafirperver hale getiren temel tesisleri boşuna arar. Daha uzun süre oyalanmaya teşvik yok: gastronomik sahne yok, anıtın dışında duraklamak için yer yok, otel yok. Ziyaretçiler geceyi komşu kasabalarda geçirmek zorunda – 11 Temmuz'da anma törenine gelen uluslararası delegasyonların çoğu aynı gün şehri terk ediyor.
Bosnalı diasporanın ülkeye döndüğü yaz aylarında bile, ekonomik canlandırmadan hissedilecek hiçbir şey yok. Yer boş, cansız görünüyor – sanki onun kaderine bırakmış gibi.
Açık kaynak
Bülten
Kayıtınız için teşekkür ederiz.
E -posta ile bir onay alacaksınız.
Burada ve orada, federasyondan okul dersleri, çoğunlukla Potočari'ye yapılan eğitim gezilerinin bir parçası olarak, tarihi yakından deneyimlemek için yere katılıyor. Ancak Srebrenica'daki Republika Srpska'dan okul derslerinin neredeyse asla bulunamaması şaşırtıcı değil. Kolektif, Bosna ve Srebrenica'da siyasi olarak paylaşılıyor ve Sırp ulusal tarih yazımında kör nokta olmaya devam ediyor.
Erdin Kadunić Alman-Bosnier, Lisansüstü Politika ve Üçlü Aile Adamı. Berlin Özgür Üniversitesi'nde okudu ve daha sonra Saraybosna'daki Alman Büyükelçiliği'nde basın subayı olarak çalıştığı sekiz yıl boyunca Bosna'da yaşadı. Bugün Düsseldorf'ta yaşıyor ve Bosnalı, Hırvat ve Sırp için tercüman ve çevirmen olarak çalışıyor. Tictok kanalı “Balkand Molmetcher” ve yeni e-kitabında “Život u njemačkoj – kratko i jasno objašnjeno” Almanya'da Balkanlardan hayatı açıklıyor.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir katkıdır. İle Açık kaynak Berlin Yayıncısı, fırsatla ilgilenen herkese verir,, Alaka ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunmak için. Seçilen katkılar olacak Yayınlanmış ve onurlandırılmış.