Bu bir Açık kaynak-Katkı. Berlin yayınevi ilgilenen herkese Olasılıkilgili içeriğe ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunmak.
Yan masadaki adam başını çevirip soruyor: “Siz Bay Krenz misiniz?” Bunu rahatlıkla inkar edebilir. Bu güven verici soru Doğu'ya seyahat ederken sık sık soruluyor. Batının derinliklerinde, Freiburg im Breisgau'da bir İtalyan restoranının terasında oturuyoruz, bu oldukça sıra dışı. Ancak adamın on iki yıldır burada yaşayan ve çalışan bir Mecklenburg sakini olduğu ortaya çıkıyor.
Egon Krenz, uzak dünyanın bu bölgesindeki yerel halk tarafından pek bilinmiyor. Belki de yerel tiyatronun bunu sergilemek istemesinin nedeni budur. Tabiri caizse özel ders.
Açık kaynak
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Eski devlet başkanı ve parti lideri bir taahhütte bulunmadan önce uzun süre tereddüt etmişti. Bu, maaşın düşük olmasından ziyade büyük sıkıntıdan kaynaklanıyordu. Bin kilometreden fazla ve bu da 87 yaşında. Yolcu koltuğundan defalarca “Biz deliyiz,” dedi ve aynı zamanda uçup giden manzaradan memnun görünüyordu. Uzaktaki yeşil dağlar ve pist kenarında hasat için hazır tarlalar, güneşte parıldayan sular ve vadilerden uyuyan yerleşimleri selamlayan, kilise kulelerinin cesurca yükseldiği ve parlak mavi bir temmuz gökyüzü her şeyin üzerinde uzanıyordu.
Bu dost canlısı, barışçıl görüntüler daha sonra onu şaşkın izleyicilere Almanya'yı sevdiğini ancak siyasi sistemini sevmediğini açıklamaya sevk edecekti. Böyle bir duyuruyla, tiyatroya çıkmadan önce Badische Zeitung'un yazı işleri ofisinde kendisiyle röportaj yapan üç editörü çoktan şaşırtmıştı. Gazete Breisgau'da birinci sırada, tirajı muhtemelen üçte birinden fazla düştü ama hâlâ altı haneli rakamlarda.
Tiyatrodaki talk show öncesinde Krenz, Badische Zeitung'a röportaj veriyor.Schöning
Refahı sorulduğunda Krenz, muhtemelen beklentilerinin aksine, bu ülkede kendisini oldukça rahat hissettiğini olumlu bir şekilde yanıtladı. Muhtemelen beklenen şey, her şeyle, özellikle de kaderiyle mücadele eden, huysuz, yaşlı bir adamdı. Bunun yerine: Krenz “karizmasız değil” diyorlar, “beyaz gömlekli ve hafif kanvas ayakkabılar giymiş, dost canlısı, yaşlı bir beyefendi”, “uyanık bir ruha sahip, entelektüel olarak düşünen ve retorik konusunda bilgili.”
Perde arkasında hararetli tartışma
Önceki gün gazete, perde arkasında kendisi hakkında hararetli bir tartışmanın yaşandığını bildirmişti. Yeşiller özellikle Doğu Alman misafirin sakin Freiburg'a gelmesinden rahatsızdı. Belediye meclis üyesi Timothy Simms, tiyatro komitesi toplantısında posterde “seçim sahtekarlığıyla ilgili hiçbir şey bulunmadığını”, “Krenz'in Duvar'a yapılan ölümcül atışlardan suçlu bulunduğu ve diğer suçlardan sorumlu olduğu gerçeğiyle ilgili tek bir söz bile edilmediğini” savundu. Doğu Almanya diktatörlüğünün.”
Simms, ünlü tarihçi Ilko-Sascha Kowalczuk hakkında bir inceleme dağıtarak cahil komite üyelerine yardımcı oldu. Krenz'in anılarını inceledikten sonra, Simms'e göre “Doğu Almanya'nın göz ardı edildiği ve Temel Kanunun 75. yılında Federal Almanya Cumhuriyeti'nin küçümsendiği” sonucuna vardı. Ve eğer “açık bir anti-demokrat” olan Krenz'in ortaya çıkışı engellenemiyorsa, o zaman en az bir “yetkili muadili” moderatör Martin Müller-Reisinger'e yerleştirilmeli veya atanmalıdır. Simms: “Gruptaki meslektaşım Petersen, Bay Kowalzcuk'u davet etmeyi önerdi.”
Kowalczuk'un internetteki duyurusuna göre bu davetiyenin etkinlikten iki gün önce gönderildiği anlaşılıyor. “Gelecektim ama maalesef bu kadar kısa sürede bu benim için mümkün değil. Bu şekilde de böyle bir etkinliğin bu şekilde düzenlenmesinden duyduğum şaşkınlığı belirtmeliyim ve belirtmek isterim.” Etkinlikten birkaç gün sonra, açıkça kendini ifade etme fırsatının kaçırılmasının yasını tutan gönderen, aynı kanaldan şu açıklamayı okuduktan sonra duyurdu: Badische Zeitung'daki olay raporu:
Freiburg'daki tiyatroSchöning/imago
“Freiburg'daki tiyatro, Stasi ve sınır birliklerinin eski başkanı, eyalet suçlusu Krenz için kendisini anahtar kelime haline getiriyor – ayrıca @rbb24'ün Putin'in arkadaşı ve duvarı yücelten kişi hakkında bir sinema belgeseli planladığını da öğreniyoruz. Ne saçma bir tiyatro!”
Yeşil belediye meclis üyesi Lars Petersen, görünüşe göre Kowalczuk'un reddedilmesinin ardından New York'ta bulunan belediye başkanına bir mektup göndermişti. “Sevgili Martin” (Korna/bağımsız), “19 Temmuz 2024'te Freiburg Tiyatrosu'nun Winterer Fuayesinde Bay Krenz ile gerçekleştirilecek etkinliğin Peter Fechter, Chris Gueffroy ve diğerlerinin sessiz anısına iptal edilmesini sağlamak için çalışabilir, Duvar'da en az 138 kişi öldürüldü.” Kültür Belediye Başkanı Ulrich von Kirchbach (SPD), şehrin tiyatronun programlarına müdahale etmemesi yönündeki talebi reddetmişti.
Cuma akşamı “Bugün Hiçbir Şey Oynanmadı” talk şovu planlandığı gibi gerçekleşecek. Bazı Freiburger'ler tarafından hoş karşılanmayan konuk, biletleri tükenen evde dostane alkışlarla karşılandı. Görünüşe göre performans sergileyemeyen Kowalczuk'un rolü, Dresden'de doğup Doğu Almanya'dan mezun olan topluluk üyesi Henry Meyer'e yönelikti.
Ama bir yardımcı olarak kendisi ve Avusturya'dan moderatör ve aktör meslektaşı Martin Müller-Reisinger, Krenz'e pek fazla şey söyleyemez, çünkü “Krenz'in sunduğu şeylerin çoğu” mantıksal olarak tarihsel sıradan insanlar tarafından bu kadar çabuk çözülemez ve doğrulanamaz. Krenz'in şu anda söyledikleri doğru mu, yarı doğru mu, yoksa tamamen yanlış mı? Ne yalan, ne eski Doğu Almanya propagandası?” diye soruyor Badische Zeitung muhabiri. Krenz “anekdotsal bilgisiyle çok ileride” ve “kişisel bilgiler ortaya çıkarabiliyor”. Bu yüzden davet edildi: Alman tarihinin önde gelen çağdaş tanığı olarak.
Gazetenin göreceleştirici şüphesi yalnızca izleyicilerin bir kısmı tarafından paylaşılıyor. Ancak diğer kısım bunu sahnedeki adamdan daha iyi ve tam olarak biliyor. Sorularında görülen Doğu Almanya imajı Duvar'a, Stasi'ye, ateş etme emirlerine, Doğu'da yıllardır ölü olan tüm klişelere indirgenmiş, çünkü bir noktada bunların sık kullanılmasının nedeni anlaşılmış. Krenz için bu geçmişe dönüş gibi bir şey. Halen sabırla tepki veriyor.
Egon Krenz (üstte ortada) 1987'de Berlin'deki 1 Mayıs mitingindeimago
Doğu Almanları neler ilgilendiriyor?
Artık Doğu Almanların tamamen farklı sorunlarla ilgilendiğini de söylüyor. Örneğin toplumsal sorunlar ve Doğu Almanların Batı Almanlar tarafından sürekli vesayet altında tutulması, ama özellikle büyük bir savaş korkusu hakim. Almanya dünyada barışı nasıl sağlayabilir diye düşünmek yerine, dünyayı savaşa uygun hale getirmek istediler.
Bu tür cümleler onaylayıcı alkış alırken diğerleri almıyor. Örneğin “duvar ölüsü”nden bahsettiğimizde. Krenz sabırla 13 Ağustos tarihini tekrarlamaya çalışıyor ve bunun Almanya'nın iç sınırı olmadığını, iki silahlı blok arasında askeri bir sınır olduğunu ve bu nedenle barış adına askeri olarak güvence altına alındığını açıklıyor. Bugün bile ilgili nesnelerin üzerinde tabelalar var: “Askeri güvenlik alanı. İzinsiz giriş yasaktır! Ateşli silah kullanırken dikkatli olun!”
Bu uyarı aynı zamanda Varşova Antlaşması'nın batı sınırı olan Doğu Almanya sınırında da meydana geldi. Risk herkes tarafından biliniyordu. Tabii bunun hemen ardından ülkeyi yasal olarak terk etmenin imkansız olduğu suçlamaları geliyor, bu yüzden de “Avrupa'nın en büyük hapishanesini” yasadışı bir şekilde terk etmek zorunda kaldılar.
Krenz ekonomik mülteci sözcüğünü bırakıyor. İnsanların dünyada her şeyin kendileri için daha iyi olacağını düşündükleri başka bir yer aramaları elbette anlaşılabilir bir durumdur. Ancak Doğu Almanya'nın doktorları, bilim adamlarını ve mühendisleri eğitip sonra da onları serbest bırakması mümkün değildi çünkü onlara burada, yani Doğu Almanya'da ihtiyaç duyuluyordu. Bu bağlamda Krenz bize Akdeniz'de boğulan sayısız ekonomik ve savaş mültecisini hatırlatıyor. İçeri girmek istiyorlar ama bahsettiğimiz mültecilerin dışarı çıkmak istedikleri hemen söylendi. Bu, tüm mültecilerin aynı olmadığı anlamına geliyor.
Başlangıçta, kafalarını sallayarak ve kahkahalarla aynı fikirde olmadıklarını ifade eden arka sıradaki yeşil çocuklar, artık Krenz bilmedikleri bir isim söylediğinde cep telefonlarını ve Google'ı kullanıyorlar (ve çok sayıda var). onlardan). Krenz hukuk tarihçisi Uwe Wesel'den alıntı yapıyor. Duruşmada ona şunu tavsiye etti: “Bay Krenz, mahkemeden adaleti sağlayamazsınız, ancak bir karar alacaksınız.”
Berlin Duvarı'nın ölüm şeridiYaz/imago
Arama motoru internette aradığını bulduktan sonra yeşil burunlu bilge adamın parmağı uzanır. “Bay Krenz, Berlin Özgür Üniversitesi'nin eski başkan yardımcısının 1974'te SPD'den atıldığını, çünkü Wesel'in Komünist Öğrenci Birliği önünde bir konferansta komünistlere taktik tavsiyeleri verdiğini söylemediniz!” Şaşırtıcı bir şekilde Krenz bunu yapmıyor.
Krenz, Doğu'nun ne kahverengi ne de kırmızı olduğunu söylüyor
Sesini nadiren yükseltiyor ve içindeki heyecanı ortaya koyuyor; örneğin Doğu bir Nazi ülkesi olarak tanımlandığında. Doğu Almanlar, 1990'dan bu yana yaşadıkları deneyimler nedeniyle yetkilileri eleştiriyor. Demokrasiden değil siyasi durumdan memnun değiller. İktidarın kibrini ve seçilmiş yetkililerin mesafeliliğini rahatsız ediyor. Die Linke de dahil olmak üzere yerleşik partiler güvenilirliklerini kaybetti. Bunun yerine parlamentoda çoğunluk sağlamak için siyasi aritmetiği kullanmaya çalıştılar ve bu da seçmenleri daha da kızdırmaktan başka bir işe yaramadı.
Doğu Almanların çoğu, Almanya için bu alternatifin, liderliği de dahil olmak üzere Batı'dan gelen, örneğin Rusya'nın onayını almak için laflar ve yapmacık sözler kullanan, bir yandan da milliyetçilik için propaganda yapan bir burjuva partisi olduğunu bilir. Terli bir gömlekle podyumda konuşan Krenz, bu partinin bir alternatif olmadığını ve Doğu'nun ne kahverengi ne de kırmızı olduğunu söylüyor. Bunu anlamak için Doğu'ya da bakmak gerekiyor.
Artık değil, tiyatro personeli artık kapanmaları gerektiğini söylüyor. Saat 23:00'ü çoktan geçti. Biz ayrılıyoruz, dışarısı oldukça serin. Bunun sebebinin Höllentaler olduğunu söylüyor yoldaş, doğudan gelen ve geceleri Freiburg şehir merkezini havalandıran bir dağ rüzgarı. Krenz gülerek bunun bir şaka olduğunu söylüyor. Hayır, meteorolojik bir olay.
Frank Schumann, 1990 yılında kurulan Ost baskısının yayıncısıdır.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir gönderidir. İle Açık kaynak Berlin yayınevi ilgilenen herkese bu fırsatı sunuyor İlgili içeriğe ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunmak. Seçilen katkılar yayınlandı ve onurlandırıldı.
Yan masadaki adam başını çevirip soruyor: “Siz Bay Krenz misiniz?” Bunu rahatlıkla inkar edebilir. Bu güven verici soru Doğu'ya seyahat ederken sık sık soruluyor. Batının derinliklerinde, Freiburg im Breisgau'da bir İtalyan restoranının terasında oturuyoruz, bu oldukça sıra dışı. Ancak adamın on iki yıldır burada yaşayan ve çalışan bir Mecklenburg sakini olduğu ortaya çıkıyor.
Egon Krenz, uzak dünyanın bu bölgesindeki yerel halk tarafından pek bilinmiyor. Belki de yerel tiyatronun bunu sergilemek istemesinin nedeni budur. Tabiri caizse özel ders.
Açık kaynak
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Eski devlet başkanı ve parti lideri bir taahhütte bulunmadan önce uzun süre tereddüt etmişti. Bu, maaşın düşük olmasından ziyade büyük sıkıntıdan kaynaklanıyordu. Bin kilometreden fazla ve bu da 87 yaşında. Yolcu koltuğundan defalarca “Biz deliyiz,” dedi ve aynı zamanda uçup giden manzaradan memnun görünüyordu. Uzaktaki yeşil dağlar ve pist kenarında hasat için hazır tarlalar, güneşte parıldayan sular ve vadilerden uyuyan yerleşimleri selamlayan, kilise kulelerinin cesurca yükseldiği ve parlak mavi bir temmuz gökyüzü her şeyin üzerinde uzanıyordu.
Bu dost canlısı, barışçıl görüntüler daha sonra onu şaşkın izleyicilere Almanya'yı sevdiğini ancak siyasi sistemini sevmediğini açıklamaya sevk edecekti. Böyle bir duyuruyla, tiyatroya çıkmadan önce Badische Zeitung'un yazı işleri ofisinde kendisiyle röportaj yapan üç editörü çoktan şaşırtmıştı. Gazete Breisgau'da birinci sırada, tirajı muhtemelen üçte birinden fazla düştü ama hâlâ altı haneli rakamlarda.
Tiyatrodaki talk show öncesinde Krenz, Badische Zeitung'a röportaj veriyor.Schöning
Refahı sorulduğunda Krenz, muhtemelen beklentilerinin aksine, bu ülkede kendisini oldukça rahat hissettiğini olumlu bir şekilde yanıtladı. Muhtemelen beklenen şey, her şeyle, özellikle de kaderiyle mücadele eden, huysuz, yaşlı bir adamdı. Bunun yerine: Krenz “karizmasız değil” diyorlar, “beyaz gömlekli ve hafif kanvas ayakkabılar giymiş, dost canlısı, yaşlı bir beyefendi”, “uyanık bir ruha sahip, entelektüel olarak düşünen ve retorik konusunda bilgili.”
Perde arkasında hararetli tartışma
Önceki gün gazete, perde arkasında kendisi hakkında hararetli bir tartışmanın yaşandığını bildirmişti. Yeşiller özellikle Doğu Alman misafirin sakin Freiburg'a gelmesinden rahatsızdı. Belediye meclis üyesi Timothy Simms, tiyatro komitesi toplantısında posterde “seçim sahtekarlığıyla ilgili hiçbir şey bulunmadığını”, “Krenz'in Duvar'a yapılan ölümcül atışlardan suçlu bulunduğu ve diğer suçlardan sorumlu olduğu gerçeğiyle ilgili tek bir söz bile edilmediğini” savundu. Doğu Almanya diktatörlüğünün.”
Simms, ünlü tarihçi Ilko-Sascha Kowalczuk hakkında bir inceleme dağıtarak cahil komite üyelerine yardımcı oldu. Krenz'in anılarını inceledikten sonra, Simms'e göre “Doğu Almanya'nın göz ardı edildiği ve Temel Kanunun 75. yılında Federal Almanya Cumhuriyeti'nin küçümsendiği” sonucuna vardı. Ve eğer “açık bir anti-demokrat” olan Krenz'in ortaya çıkışı engellenemiyorsa, o zaman en az bir “yetkili muadili” moderatör Martin Müller-Reisinger'e yerleştirilmeli veya atanmalıdır. Simms: “Gruptaki meslektaşım Petersen, Bay Kowalzcuk'u davet etmeyi önerdi.”
Kowalczuk'un internetteki duyurusuna göre bu davetiyenin etkinlikten iki gün önce gönderildiği anlaşılıyor. “Gelecektim ama maalesef bu kadar kısa sürede bu benim için mümkün değil. Bu şekilde de böyle bir etkinliğin bu şekilde düzenlenmesinden duyduğum şaşkınlığı belirtmeliyim ve belirtmek isterim.” Etkinlikten birkaç gün sonra, açıkça kendini ifade etme fırsatının kaçırılmasının yasını tutan gönderen, aynı kanaldan şu açıklamayı okuduktan sonra duyurdu: Badische Zeitung'daki olay raporu:
Freiburg'daki tiyatroSchöning/imago
“Freiburg'daki tiyatro, Stasi ve sınır birliklerinin eski başkanı, eyalet suçlusu Krenz için kendisini anahtar kelime haline getiriyor – ayrıca @rbb24'ün Putin'in arkadaşı ve duvarı yücelten kişi hakkında bir sinema belgeseli planladığını da öğreniyoruz. Ne saçma bir tiyatro!”
Yeşil belediye meclis üyesi Lars Petersen, görünüşe göre Kowalczuk'un reddedilmesinin ardından New York'ta bulunan belediye başkanına bir mektup göndermişti. “Sevgili Martin” (Korna/bağımsız), “19 Temmuz 2024'te Freiburg Tiyatrosu'nun Winterer Fuayesinde Bay Krenz ile gerçekleştirilecek etkinliğin Peter Fechter, Chris Gueffroy ve diğerlerinin sessiz anısına iptal edilmesini sağlamak için çalışabilir, Duvar'da en az 138 kişi öldürüldü.” Kültür Belediye Başkanı Ulrich von Kirchbach (SPD), şehrin tiyatronun programlarına müdahale etmemesi yönündeki talebi reddetmişti.
Cuma akşamı “Bugün Hiçbir Şey Oynanmadı” talk şovu planlandığı gibi gerçekleşecek. Bazı Freiburger'ler tarafından hoş karşılanmayan konuk, biletleri tükenen evde dostane alkışlarla karşılandı. Görünüşe göre performans sergileyemeyen Kowalczuk'un rolü, Dresden'de doğup Doğu Almanya'dan mezun olan topluluk üyesi Henry Meyer'e yönelikti.
Ama bir yardımcı olarak kendisi ve Avusturya'dan moderatör ve aktör meslektaşı Martin Müller-Reisinger, Krenz'e pek fazla şey söyleyemez, çünkü “Krenz'in sunduğu şeylerin çoğu” mantıksal olarak tarihsel sıradan insanlar tarafından bu kadar çabuk çözülemez ve doğrulanamaz. Krenz'in şu anda söyledikleri doğru mu, yarı doğru mu, yoksa tamamen yanlış mı? Ne yalan, ne eski Doğu Almanya propagandası?” diye soruyor Badische Zeitung muhabiri. Krenz “anekdotsal bilgisiyle çok ileride” ve “kişisel bilgiler ortaya çıkarabiliyor”. Bu yüzden davet edildi: Alman tarihinin önde gelen çağdaş tanığı olarak.
Gazetenin göreceleştirici şüphesi yalnızca izleyicilerin bir kısmı tarafından paylaşılıyor. Ancak diğer kısım bunu sahnedeki adamdan daha iyi ve tam olarak biliyor. Sorularında görülen Doğu Almanya imajı Duvar'a, Stasi'ye, ateş etme emirlerine, Doğu'da yıllardır ölü olan tüm klişelere indirgenmiş, çünkü bir noktada bunların sık kullanılmasının nedeni anlaşılmış. Krenz için bu geçmişe dönüş gibi bir şey. Halen sabırla tepki veriyor.
Egon Krenz (üstte ortada) 1987'de Berlin'deki 1 Mayıs mitingindeimago
Doğu Almanları neler ilgilendiriyor?
Artık Doğu Almanların tamamen farklı sorunlarla ilgilendiğini de söylüyor. Örneğin toplumsal sorunlar ve Doğu Almanların Batı Almanlar tarafından sürekli vesayet altında tutulması, ama özellikle büyük bir savaş korkusu hakim. Almanya dünyada barışı nasıl sağlayabilir diye düşünmek yerine, dünyayı savaşa uygun hale getirmek istediler.
Bu tür cümleler onaylayıcı alkış alırken diğerleri almıyor. Örneğin “duvar ölüsü”nden bahsettiğimizde. Krenz sabırla 13 Ağustos tarihini tekrarlamaya çalışıyor ve bunun Almanya'nın iç sınırı olmadığını, iki silahlı blok arasında askeri bir sınır olduğunu ve bu nedenle barış adına askeri olarak güvence altına alındığını açıklıyor. Bugün bile ilgili nesnelerin üzerinde tabelalar var: “Askeri güvenlik alanı. İzinsiz giriş yasaktır! Ateşli silah kullanırken dikkatli olun!”
Bu uyarı aynı zamanda Varşova Antlaşması'nın batı sınırı olan Doğu Almanya sınırında da meydana geldi. Risk herkes tarafından biliniyordu. Tabii bunun hemen ardından ülkeyi yasal olarak terk etmenin imkansız olduğu suçlamaları geliyor, bu yüzden de “Avrupa'nın en büyük hapishanesini” yasadışı bir şekilde terk etmek zorunda kaldılar.
Krenz ekonomik mülteci sözcüğünü bırakıyor. İnsanların dünyada her şeyin kendileri için daha iyi olacağını düşündükleri başka bir yer aramaları elbette anlaşılabilir bir durumdur. Ancak Doğu Almanya'nın doktorları, bilim adamlarını ve mühendisleri eğitip sonra da onları serbest bırakması mümkün değildi çünkü onlara burada, yani Doğu Almanya'da ihtiyaç duyuluyordu. Bu bağlamda Krenz bize Akdeniz'de boğulan sayısız ekonomik ve savaş mültecisini hatırlatıyor. İçeri girmek istiyorlar ama bahsettiğimiz mültecilerin dışarı çıkmak istedikleri hemen söylendi. Bu, tüm mültecilerin aynı olmadığı anlamına geliyor.
Başlangıçta, kafalarını sallayarak ve kahkahalarla aynı fikirde olmadıklarını ifade eden arka sıradaki yeşil çocuklar, artık Krenz bilmedikleri bir isim söylediğinde cep telefonlarını ve Google'ı kullanıyorlar (ve çok sayıda var). onlardan). Krenz hukuk tarihçisi Uwe Wesel'den alıntı yapıyor. Duruşmada ona şunu tavsiye etti: “Bay Krenz, mahkemeden adaleti sağlayamazsınız, ancak bir karar alacaksınız.”
Berlin Duvarı'nın ölüm şeridiYaz/imago
Arama motoru internette aradığını bulduktan sonra yeşil burunlu bilge adamın parmağı uzanır. “Bay Krenz, Berlin Özgür Üniversitesi'nin eski başkan yardımcısının 1974'te SPD'den atıldığını, çünkü Wesel'in Komünist Öğrenci Birliği önünde bir konferansta komünistlere taktik tavsiyeleri verdiğini söylemediniz!” Şaşırtıcı bir şekilde Krenz bunu yapmıyor.
Krenz, Doğu'nun ne kahverengi ne de kırmızı olduğunu söylüyor
Sesini nadiren yükseltiyor ve içindeki heyecanı ortaya koyuyor; örneğin Doğu bir Nazi ülkesi olarak tanımlandığında. Doğu Almanlar, 1990'dan bu yana yaşadıkları deneyimler nedeniyle yetkilileri eleştiriyor. Demokrasiden değil siyasi durumdan memnun değiller. İktidarın kibrini ve seçilmiş yetkililerin mesafeliliğini rahatsız ediyor. Die Linke de dahil olmak üzere yerleşik partiler güvenilirliklerini kaybetti. Bunun yerine parlamentoda çoğunluk sağlamak için siyasi aritmetiği kullanmaya çalıştılar ve bu da seçmenleri daha da kızdırmaktan başka bir işe yaramadı.
Doğu Almanların çoğu, Almanya için bu alternatifin, liderliği de dahil olmak üzere Batı'dan gelen, örneğin Rusya'nın onayını almak için laflar ve yapmacık sözler kullanan, bir yandan da milliyetçilik için propaganda yapan bir burjuva partisi olduğunu bilir. Terli bir gömlekle podyumda konuşan Krenz, bu partinin bir alternatif olmadığını ve Doğu'nun ne kahverengi ne de kırmızı olduğunu söylüyor. Bunu anlamak için Doğu'ya da bakmak gerekiyor.
Artık değil, tiyatro personeli artık kapanmaları gerektiğini söylüyor. Saat 23:00'ü çoktan geçti. Biz ayrılıyoruz, dışarısı oldukça serin. Bunun sebebinin Höllentaler olduğunu söylüyor yoldaş, doğudan gelen ve geceleri Freiburg şehir merkezini havalandıran bir dağ rüzgarı. Krenz gülerek bunun bir şaka olduğunu söylüyor. Hayır, meteorolojik bir olay.
Frank Schumann, 1990 yılında kurulan Ost baskısının yayıncısıdır.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir gönderidir. İle Açık kaynak Berlin yayınevi ilgilenen herkese bu fırsatı sunuyor İlgili içeriğe ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunmak. Seçilen katkılar yayınlandı ve onurlandırıldı.